Z historii fonografii: The Clash „London Calling”

14 grudnia 1979 roku ukazał się trzeci studyjny album angielskiego zespołu rockowego The Clash noszący tytuł „London Calling”. Longplay wydany został przez CBS Records w Wielkiej Brytanii i Epic Records w Stanach Zjednoczonych.

Album nagrany został przez zespół The Clash w składzie: Joe Strummer (wokale, gitary, instrumenty klawiszowe), Mick Jones (gitary, instrumenty klawiszowe, wokale), Paul Simonon (gitara basowa) i Topper Headon (perkusja).

Na okładce albumu znajduje się zdjęcie basisty Paula Simonona rozbijającego swój Fender Precision Bass o scenę podczas koncertu w Palladium w Nowym Jorku 20 września 1979 roku. Autorką zdjęcia jest Pennie Smith.

Album „London Calling” znalazł się w pierwszej dziesiątce listy UK Album Charts – 9 miejsce. W Stanach Zjednoczonych osiągnął 27 pozycję na US Billboard 200.

Na liście 500 najlepszych albumów wszechczasów magazynu Rolling Stone, longplay „London Calling” zajął ósme miejsce w edycjach z lat 2003 i 2012 oraz szesnaste w edycji z 2020 roku.

Tracklista „London Calling”:

1. London Calling

2. Brand New Cadillac

3. Jimmy Jazz

4. Hateful

5. Rudie Can’t Fail

6. Spanish Bombs

7. The Right Profile

8. Lost in the Supermarket

9. Clampdown

10. The Guns of Brixton

11. Wrong ‘Em Boyo

12. Death of Glory

13. Koka Kola

14. The Card Cheat

15. Lover’s Rock

16. Four Horsemen

17. I’m Not Down

18. Revolution Rock

19. Train in Vain

Longplay jako single reprezentowały utwory: 

„London Calling” (wydany 7 grudnia 1979 roku)

„Clampdown” (wydany w 1980 roku, tylko w Australii)

„Train in Vain” (wydany 12 lutego 1980 roku)

Okładka: https://en.wikipedia.org/wiki/London_Calling