Dwadzieścia osiem lat temu, a dokładnie 28 marca 1994 roku ukazał się czternasty w dyskografii zespołu Pink Floyd album zatytułowany „The Division Bell”. Longplay promowany był przez wytwórnię EMI Records w Wielkiej Brytanii i Columbia Records w Stanach Zjednoczonych. Wyprodukowany został przez Boba Ezrina we współpracy z Davidem Gilmourem.
Jest to drugi album Pink Floyd nagrany bez Rogera Watersa. A
skład zespołu w tym czasie tworzyli wokalista i gitarzysta David Gilmour,
perkusista Nick Mason i klawiszowiec Richard Wright.
Autorem okładki longplaya jest grafik Storm Thorgerson, który
sfotografował rzeźby wykonane przez Johna Robertsona przedstawiające dwie
twarze ustawione z profilu. Tytuł albumu nawiązuje do dzwonu wzywającego do
głosowania w brytyjskiej Izbie Gmin.
W 2014 roku, w dwudziestą rocznicę wydania, ukazała się
zremasterowana edycja albumu.
„The Division Bell” okazał się wydawniczym sukcesem osiągając
szczyty zestawień w wielu krajach – Wielkiej Brytanii, Stanach Zjednoczonych,
Szwecji, Szwajcarii, Hiszpanii, Portugalii, Norwegii, Włoszech, Nowej Zelandii,
Irlandii, Niemczech, Holandii, Danii, Kanadzie, Belgii, Austrii i Australii.
1. Cluster One
2. What Do You Want from Me
3. Poles Apart
4. Marooned
5. A Great Day for Freedom
6. Wearing the Inside Out
7. Take It Back
8. Coming Back to Life
9. Keep Talking
10. Lost for Words
11. High Hopes
Singlami reprezentującymi album były utwory:
„Take It
Back” (wydany 16 maja 1994 roku)
„High Hopes”
(wydany 17 października 1994 roku)
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz