Dwanaście lat temu - 24 czerwca 2008 roku ukazał się album
zatytułowany „The Sound of Madness”, trzeci w dyskografii amerykańskiej
formacji Shinedown. Za jego dystrybucję odpowiada wytwórnia Atlantic Records,
producentem zaś został Rob Cavallo.
Jest to pierwszy i jedyny longplay jaki zespół wydał w
pięcioosobowym składzie po dołączeniu do niego gitarzysty Zacha Myersa i
basisty Erica Bassa. Do grupy należeli w tym czasie gitarzysta Nick Perri,
wokalista Brent Smith i perkusista Barry Kerch.
W 2016 roku album uzyskał status podwójnej Platyny nadany
przez Amerykańskie Stowarzyszenie Przemysłu Nagraniowego (RIAA) z wynikiem
ponad dwóch milionów sprzedanych egzemplarzy.
Longplay świetnie radził sobie w zestawieniach w Stanach
Zjednoczonych osiągając 3 pozycje na liście US Top Rock Albums Billboardu i 8
miejsce na US Billboard 200 (utrzymując się w zestawieniu przez 120 kolejnych
tygodni), oraz w Wielkiej Brytanii, gdzie sklasyfikowany został na 8 miejscu
listy UK Rock & Metal Albums.
„The Sound of Madness” promowany był intensywnie przez dwa
lata. Podsumowaniem tego czasu jest podwójne wydawnictwo koncertowe „Somewhere
in the Stratosphere” zawierające rejestrację koncertu w wersji „elektrycznej” –
Live from Washington State z trasy „Carnival of Madness” i akustyczny występ –
Live from Kansas City z trasy „Anything and Everything”.
Moja recenzja albumu.
Setlista „The Sound of Madness”:
1. Devour
2. Sound of Madness
3. Second Chance
4. Cry for Help
5. The Crow & the Butterfly
6. If You Only Knew
7. Sin with a Grin
8. What a Shame
9. Cyanide Sweet Tooth Suicide
10. Breaking Inside
11. Call Me
Album promowały single:
„Devour”
(wydany 5 maja 2008 roku)
„Second
Chance” (wydany 8 września 2008 roku)
„Sound of
Madness” (wydany 23 lutego 2009 roku)
„If You Only
Knew” (wydany 31 sierpnia 2009 roku)
„The Crow
& the Butterfly” (wydany 6 kwietnia 2010 roku)
Okładka: https://en.wikipedia.org/wiki/The_Sound_of_Madness
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz