Nietypowe instrumenty wykorzystane przez zespoły muzyczne (część 2)

Wyobraźnia muzyków często nie ma granic, co objawiać się może wykorzystywaniem instrumentów, których nazwy, a także brzmienia wielu fanów nawet nigdy nie słyszało.

Didgeridoo to  instrument dęty australijskich aborygenów. Czasami jest opisywany jako naturalna drewniana trąbka, muzykolodzy klasyfikują go jako aerofon. Nie istnieją żadne solidne źródła, według których można by określić dokładnie, kiedy instrument ten został wynaleziony, niemniej często można spotkać się ze stwierdzeniem, że jest to jeden z najstarszych instrumentów dętych na świecie. Didgeridoo ma kształt rury, zazwyczaj o długości od 1 do 1,5 m, bardzo rzadko spotyka się instrumenty krótsze lub dłuższe. Zazwyczaj im dłuższy instrument, tym niższy wydaje z siebie dźwięk, najczęściej spotyka się digeridoo grające w tonacji od d do fis.

Didgeridoo między innymi w utworze „Love the Way You Hate Me” wykorzystał zespół Like A Storm.

Fletnia Pana to instrument muzyczny zaliczany do grupy aerofonów wargowych oraz instrumentów dętych drewnianych. Nazwa instrumentu i jego powstanie wiąże się z mitem o hamadriadzie Syrinks. Składa się z drewnianych piszczałek, ułożonych w jednym lub dwóch rzędach. Dźwięki z tego instrumentu wydobywa się, dmuchając w krawędzie otworów piszczałek. Materiały stosowane do produkcji tego instrumentu to obecnie: bambus, drewno klonowe (klon jawor), drewno pochodzące z niektórych gatunków drzew owocowych – śliwa, grusza, czereśnia, a także szkło itp.

Fletnię Pana wykorzystał pochodzący z Rumunii zespół Negură Bunget w utworze „Pămînt”.

Lira korbowa to instrument smyczkowy mający najczęściej od 3 do 8 strun. Podczas gry w pozycji siedzącej trzymana jest na kolanach, prawa dłoń kręci korbą, lewa naciska od dołu klawisze melodyczne. Korba jest połączona z kołem, które obracając się pociera struny tak, jak w innych instrumentach smyczek.

Lira korbowa wykorzystana została w utworze „Severance” zespołu Dead Can Dance.

Mandola to strunowy instrument muzyczny z rodziny szarpanych. Mandola ma cztery pary strun strojonych w kwintach do następujących dźwięków (począwszy od najniżej strojonej) - c, g, d1, a1 (kwintę niżej niż mandolina).

Mandolę w utworze „A Rose for Epona” wykorzystał wywodzący się ze Szwajcarii zespół Eluveitie.

Grafika:  https://blog.insureandgo.com/music-and-sounds/2015/01/weird-musical-instruments-from-around-the-world

Pomysł zaczerpnięty z:  https://www.youtube.com/watch?v=EARv6BhDrGE

Informacje o instrumentach pochodzą z:  https://pl.wikipedia.org/wiki/Wikipedia:Strona_g%C5%82%C3%B3wna