Gazpacho „March of Ghosts” (recenzja)

Pamiętam, że jeszcze kilka lat temu moje zdanie na temat rocka progresywnego nie było zbyt pochlebne. Uważałam ten gatunek muzyki za zbyt „wydumany”, przesadnie skomplikowany, a wręcz nudny. Moje podejście zmieniło się jednak nieco po usłyszeniu pochodzącego z Norwegii zespołu Gazpacho, który swoją muzyką, a dokładnie albumem „March of Ghosts” wydanym w 2012 roku zaskarbił sobie moją sympatię.

Pomysł na longplay zrodził się w głowach muzyków grupy w czasie trwającego dzień i noc jam session, podczas którego pojawiło się większość pomysłów przekształconych następnie w utwory wypełniające siódme wydawnictwo Gazpacho.

A kompozycje te są zbiorem krótkich historii, jakie główny bohater usłyszał od nawiedzających go duchów, spowite w urzekające, momentami hipnotyczne, ale przykuwające uwagę melodie. Wśród jedenastu utworów znajdujących się na „March of Ghosts” nie zabrakło złożonych aranżacji, tak charakterystycznych dla rocka progresywnego, a będących elementem utworu „Hell Freezes Over I” i kolejnych, zatytułowanych w ten sam sposób i oznaczonych rzymskimi cyframi – II, III i IV.

Oryginalności muzyce zespołu Gazpacho dodają zdecydowanie wplecione w melodie poszczególnych utworów partie skrzypiec, za które odpowiedzialny jest niezwykle utalentowany muzyk Mikael Krømer, a usłyszeć je możemy między innymi w sennie snującym się ”Black Lily”, bogato instrumentyzowanym „Gold Star”, a także w moim zdecydowanym faworycie, czyli „Mary Celeste” z warstwą liryczną nawiązującą do historii statku o takiej właśnie nazwie, którego załoga zniknęła z pokładu w niewyjaśnionych okolicznościach.

Obok muzyki duże znaczenie w twórczości zespołu Gazpacho odgrywa wokal Jana Henrika Ohme’a dodający kompozycjom tajemniczości, jak w przypadku utworu „Golem”, a także idealnie przekazujący, a wręcz tworzący nastrój, co doskonale słychać w mrocznym „What Did I Do?”

Mimo tego, że rock progresywny jako gatunek muzyczny nie do końca przekonuje mnie swoją estetyką, to jednak muzyka Gazpacho, a w szczególności album „March of Ghosts” znajduje się wśród tych, po które chętnie i często sięgam. Polecam.  

Okładka: https://en.wikipedia.org/wiki/March_of_Ghosts